Ilona Łęcka
  • Home
  • News
  • Teksty
    • Książki
    • Podróże
    • Góry
    • Wydarzenia
    • Eseje
    • Sztuka
    • Wywiady
    • Zapiski z podróży
  • Współpraca
  • O mnie
  • Kontakt
8 stycznia 2013 Autor: Ilona Łęcka

Casus Małego Księcia – recenzja książki Gabrielli Baumann-von Arx „Solo. Solista Ueli Steck”

Casus Małego Księcia – recenzja książki Gabrielli Baumann-von Arx „Solo. Solista Ueli Steck”
8 stycznia 2013 Autor: Ilona Łęcka

Najnowsza książka publicystki i literatki Gabrielli Baumann-von Arx jest polem dla intrygującego zderzenia dwóch aspektów rzeczywistości: świata literatury, w którym wszelkie przejawy ludzkiej kreatywności określa się za pomocą logicznych ciągów skojarzeń, a konsumuje się je w domowym zaciszu; oraz świata wspinaczki, tego konglomeratu emocji, wśród których dominują próżność i miłość. Aspekty te łączy samotność, niezbędna dla właściwej percepcji.

Baumann bierze na siebie odpowiedzialność za ostateczny kształt dzieła literackiego, dyscyplinuje swego interlokutora, prowokuje  do rozmowy, by czytelnik mógł poznać go poprzez słowa. Ueli Steck, mimo ujmującej życzliwości zamknięty w sobie i nieskory do zwierzeń, ujawnia sporą część swego “ja”.

Steck opowiada o swoich dokonaniach wspinaczkowych, o przeżyciach, jakich doświadcza, pokonując ściany skalne, o lęku, o radości, o szacowaniu ryzyka związanego ze swym działaniem. Metodyczny spokój, koncentracja i zaufanie we własne siły są jedyną możliwą konsekwencją świadomego wyjścia poza bastion bezpieczeństwa – dla Stecka jest to oczywiste, dla Baumann – niepojęte, gdyż w jej przekonaniu, w obliczu zagrożenia (potencjalnego lub rzeczywistego) kalectwem lub śmiercią należy panikować i wzywać pomocy.

Steck podrwiwa sobie z jej dążenia do maksymalizacji poczucia bezpieczeństwa, które manifestuje się w świecie zachodnim poprzez lokaty terminowe, ubezpieczenia na życie, alarmy samochodowe czy wysokie barierki na balkonach. Wspinacz – solista dobrze wie, że do jego rozmówczyni przemawiają liczby, a wszystko, co jest poza nimi, stanowi białą kartę. Nie wypełnia jej nawet “próbka wspinaczkowa”, na jaką Ueli zabiera Gabriellę. Nie wypełnia i wypełnić nie może, gdyż cała uwaga Baumann skupiona jest na ilości pokonanych w górę metrów, dzielącej ją od płaskiego terenu  – nie odczuwa ona piękna ruchu wspinaczkowego, skupienia na technice, jedności umysłu z ciałem, poddanym wysiłkowi.

Znając własne ograniczenia, Baumann posiłkuje się wypowiedziami przyjaciół Stecka, zgłębia także literaturę górską i poznaje filmy, lepiej czy gorzej przybliżające poszczególne aspekty wspinania czy alpinizmu.

Jak każdy “wywiad – rzeka”, książka wydaje się pójściem na łatwiznę: narrator odpowiada za kształt artystyczny, bohater mówi po prostu o sobie i tym, co go dotyczy. Pod koniec rozmowy Baumann jest tak samo wierna swoim ideałom, tak samo przywiązana do liczb i faktów, jak była przed spotkaniem, a  Steck odnosi się do niej z tą samą pobłażliwością.

Obserwacja, jak petryfikują się owe dwie postawy, jest największym walorem książki. Pokazuje ona bowiem, że można szanować, a nawet podziwiać coś, czego nie pojmujemy.

Share this:

  • Click to share on Facebook (Opens in new window)
  • Click to share on Twitter (Opens in new window)
  • More
  • Click to print (Opens in new window)
  • Click to share on LinkedIn (Opens in new window)
  • Click to share on Reddit (Opens in new window)
  • Click to share on Tumblr (Opens in new window)
  • Click to share on Pinterest (Opens in new window)
  • Click to share on Pocket (Opens in new window)
  • Click to share on Telegram (Opens in new window)
  • Click to share on WhatsApp (Opens in new window)
  • Click to share on Skype (Opens in new window)
  • Click to email this to a friend (Opens in new window)
Poprzedni artykułPiękno tego dzieła jest niejednoznaczne - recenzja "Dźwięku grawitacji"Następny artykuł Alpinizm okiem feministy – recenzja książki "Na szczycie. Kobiety na górze" Reinholda Messnera

Leave a Reply Cancel reply

Znajdź tekst

Ostatnie posty

Freeganizm – ekologia czy fanaberia?2 września 2020
Zamknięta przestrzeń obłędu – o filmie „Stoję za Tobą” w reżyserii Jakuba Mateusza Borunia31 sierpnia 2020
Wyprawy w mikroskali, czyli „Premie górskie najwyższej kategorii” Jakuba Kornhausera3 sierpnia 2020

Kategorie

  • Eseje
  • Góry
  • Książki
  • Podróże
  • Sztuka
  • Wydarzenia
  • Wywiady
  • Zapiski z podróży

Tagi

Agata Rejowska Andrzej Mecherzyński-Wiktor Bernadette McDonald Bogumił Słama Denis Urubko ekologia Filip Babicz Grenlandia Kolosy Krakowski Festiwal Górski Krzysztof Wielicki Kuba Marcin Tomaszewski Michał Woroch Needcompany Piotr Trybalski Przegląd Filmów Górskich w Wadowicach Rafał Fronia Recenzja oniryczna Robert Macfarlane Spotkania z Filmem Górskim styl życia Tomek Mackiewicz Wspinaczka solowa Wspinaczka sportowa

Najnowsze teksty

Freeganizm – ekologia czy fanaberia?2 września 2020
Zamknięta przestrzeń obłędu – o filmie „Stoję za Tobą” w reżyserii Jakuba Mateusza Borunia31 sierpnia 2020

Kategorie

  • Eseje
  • Góry
  • Książki
  • Podróże
  • Sztuka
  • Wydarzenia
  • Wywiady
  • Zapiski z podróży

Bądźmy w kontakcie

+48 790 718 300
ilonalecka@gmail.comilonalecka.pl
© Ilona Łęcka 2019, Webmaster: Łukasz Mucha

loading Cancel
Post was not sent - check your email addresses!
Email check failed, please try again
Sorry, your blog cannot share posts by email.