Ilona Łęcka
  • Home
  • News
  • Teksty
    • Książki
    • Podróże
    • Góry
    • Wydarzenia
    • Eseje
    • Sztuka
    • Wywiady
    • Zapiski z podróży
  • Współpraca
  • O mnie
  • Kontakt
8 września 2016 Autor: Ilona Łęcka

„Lot koło Nagiej Damy” Moniki Rogozińskiej

„Lot koło Nagiej Damy” Moniki Rogozińskiej
8 września 2016 Autor: Ilona Łęcka

Lot koło Nagiej Damy Moniki Rogozińskiej jest książką niezwykłą. Wymykając się jednoznacznej klasyfikacji, Lot..  stanowi uroczy konglomerat opowieści podróżniczej, dokumentu historycznego i poruszającej introspekcji w intymną, emocjonalną relację dwojga ludzi. Część pierwsza, Wypadek, jest najbardziej „górskim” elementem całości, jednak i ten wymyka się jednoznaczności; historia rozpoczęta trzęsieniem ziemi musi mieć dramatyczny przebieg. Dla wnikliwego i błyskotliwego obserwatora rzeczywistości, jakim jest Rogozińska, uczestnictwo w zimowej wyprawie na Nanga Parbat (przełom lat 1997 – 1998) jest niepowtarzalną okazją do poznawania świata i napotkanych po drodze ludzi. Nic nie umyka uwadze reporterki: poza szczegółami wyprawy, której przebieg relacjonowano medialnie w pionierski sposób (przez przekaz satelitarny), ze skupieniem i empatią przygląda się ona relacjom, jakie kształtują się pomiędzy jej uczestnikami. W swym dziennikarskim dążeniu do ukazania pełni rzeczywistości Rogozińska nie pozostaje także obojętna na kwestię stosunków społecznych i skomplikowanej sytuacji politycznej Pakistanu, a swoje obserwacje uzupełnia znakomitymi zdjęciami, stanowiącymi dodatkową wartość książki. Relacja Rogozińskiej z zakończonej niepowodzeniem, ale szczęśliwie bez ofiar w ludziach ekspedycji stanowi zarazem swoiste epitafium dla Andrzeja Zawady, dla którego wyprawa ta była ostatnią – Lider zmarł bowiem niecały rok po opisanych wydarzeniach.

Dopiero na zakończenie części pierwszej czytelnik przypomina sobie, iż Rogozińska miała jeszcze jeden, sekretny cel – odnaleźć choćby ślad po pochodzącym z Polski przyjacielu Maharadży Hunzy, o którym, kompletując zespół wyprawowy, wspomniał mimochodem Andrzej Zawada. Osiągnięcie tegoż celu i jego wpływ na dalsze życie reporterki stanowią treść drugiej i trzeciej części książki, w całości poświęconej sylwetce Henryka Franczaka – polskiego lotnika, bohatera drugiej wojny światowej, niepoprawnego romantyka, postaci pod każdym względem nietuzinkowej. Rogozińska z wdziękiem, dyskrecją i subtelnością kreśli historię znajomości, którą zainicjował opublikowany w „Rzeczpospolitej” reportaż z wyprawy na Nanga Parbat. Znajomości pełnej obopólnego szacunku, troski, zaufania, wdzięczności i podziwu.

W części drugiej, zatytułowanej Henryk i jego bracia Rogozińska składa ciężar narracji na barki odnalezionego niezwykłym zbiegiem okoliczności Franczaka, dając mu czas i miejsce na streszczenie bogatej historii swego życia od dzieciństwa poprzez młodość, dramatyczne losy wojenne jego samego i tragicznie zmarłych braci wreszcie okres powojenny, gdy polski pilot służył w pakistańskich liniach lotniczych. Podziwiając Himalaje, Karakorum i Hindukusz z kabiny samolotu, Franczak, choć sam się nie wspinał, zrozumiał zapamiętałość, z jaką kolejni himalaiści podejmowali próby zdobycia dziewiczych szczytów, w tym imponującej Nagiej Damy, jak nazywał Nanga Parbat. Udało mu się także pozyskać i na długie lata utrzymać przyjaźń Mira Hunzy, który po latach urzekł Andrzeja Zawadę znajomością losów Polski i sympatią do Polaków.

Część trzecia stanowi przejmującą relację z walki autorki o zdrowie i szczęście ostatnich lat życia bohaterskiego pilota; z walki o rekonstrukcję prawdy historycznej, o przywrócenie godności polskim patriotom, wreszcie – o pożegnanie, na jakie Henryk Franczak zasługiwał. Ponadto, znajdziemy tu unikatową, poruszającą relację z ostatnich rozmów z umierającym Andrzejem Zawadą.

Narracja Rogozińskiej nosi wszelkie znamiona doprowadzonego do perfekcji warsztatu dziennikarskiego – w precyzyjnym obrazowaniu słowem, w wychwytywaniu esencji stylu wypowiedzi, w przemycaniu niby mimochodem potężnej dawki wiedzy z różnych dziedzin, bliżej lub dalej związanych z opisywaną postacią, krainą czy zagadnieniem. Lecz styl autorki cechuje się ponadto niewymuszoną swadą i naturalnością wypowiedzi. Potoczysta w warstwie językowej, poruszająca w treści, oryginalna w formie – książka Moniki Rogozińskiej warta jest polecenia wszystkim tym, którzy cenią kunszt opowiadania pięknych i prostych historii.

Share this:

  • Click to share on Facebook (Opens in new window)
  • Click to share on Twitter (Opens in new window)
  • More
  • Click to print (Opens in new window)
  • Click to share on LinkedIn (Opens in new window)
  • Click to share on Reddit (Opens in new window)
  • Click to share on Tumblr (Opens in new window)
  • Click to share on Pinterest (Opens in new window)
  • Click to share on Pocket (Opens in new window)
  • Click to share on Telegram (Opens in new window)
  • Click to share on WhatsApp (Opens in new window)
  • Click to share on Skype (Opens in new window)
  • Click to email this to a friend (Opens in new window)
Poprzedni artykułWszystko, co wiedzieć powinniśmy: "Góry, medycyna, antropologia" profesora Zdzisława Jana RynaNastępny artykuł Krzysztof Starnawski: podróż do wnętrza Ziemi

Leave a Reply Cancel reply

Znajdź tekst

Ostatnie posty

Freeganizm – ekologia czy fanaberia?2 września 2020
Zamknięta przestrzeń obłędu – o filmie „Stoję za Tobą” w reżyserii Jakuba Mateusza Borunia31 sierpnia 2020
Wyprawy w mikroskali, czyli „Premie górskie najwyższej kategorii” Jakuba Kornhausera3 sierpnia 2020

Kategorie

  • Eseje
  • Góry
  • Książki
  • Podróże
  • Sztuka
  • Wydarzenia
  • Wywiady
  • Zapiski z podróży

Tagi

Agata Rejowska Andrzej Mecherzyński-Wiktor Bernadette McDonald Bogumił Słama Denis Urubko ekologia Filip Babicz Grenlandia Kolosy Krakowski Festiwal Górski Krzysztof Wielicki Kuba Marcin Tomaszewski Michał Woroch Needcompany Piotr Trybalski Przegląd Filmów Górskich w Wadowicach Rafał Fronia Recenzja oniryczna Robert Macfarlane Spotkania z Filmem Górskim styl życia Tomek Mackiewicz Wspinaczka solowa Wspinaczka sportowa

Najnowsze teksty

Freeganizm – ekologia czy fanaberia?2 września 2020
Zamknięta przestrzeń obłędu – o filmie „Stoję za Tobą” w reżyserii Jakuba Mateusza Borunia31 sierpnia 2020

Kategorie

  • Eseje
  • Góry
  • Książki
  • Podróże
  • Sztuka
  • Wydarzenia
  • Wywiady
  • Zapiski z podróży

Bądźmy w kontakcie

+48 790 718 300
ilonalecka@gmail.comilonalecka.pl
© Ilona Łęcka 2019, Webmaster: Łukasz Mucha

loading Cancel
Post was not sent - check your email addresses!
Email check failed, please try again
Sorry, your blog cannot share posts by email.
Ta strona korzysta z ciasteczek, aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.ZgodaNie wyrażam zgody