Ilona Łęcka
  • Home
  • News
  • Teksty
    • Książki
    • Podróże
    • Góry
    • Wydarzenia
    • Eseje
    • Sztuka
    • Wywiady
    • Zapiski z podróży
  • Współpraca
  • O mnie
  • Kontakt
1 marca 2021 Autor: Ilona Łęcka

Persephona i inne nowe drytoolowe ekstremy w sercu Alp

Persephona i inne nowe drytoolowe ekstremy w sercu Alp
1 marca 2021 Autor: Ilona Łęcka

Persephona – taką nazwę nosi nowa droga Filipa Babicza w rejonie Hades w jaskini Gran Borna. Filip w ostatnim czasie wznowił eksplorację świątyni naturalnego drytoolingu – jaskini Gran Borna w La Thuile w Dolinie Aosty.

Eksploracja rejonu postępuje

Jak się okazuje, wytyczona przez niego i poprowadzona w 2019 roku Ade Integrale D15+ DTS była inspiracją do dalszych poszukiwań ambitnych linii. Tym razem skupił się na lewej ścianie wielkiej komory Gran Borny, która do tej pory była praktycznie nietknięta.

Oprócz Macarii, którą startuje Ade, był tam tylko jeden, zaledwie pięciowpinkowy, trawers przedłużający Macarię, obity jeszcze w 2018 roku. W przedłużeniu tej linii powstał Aiakos, jeden z sędziów Hadesu. Ta 27-metrowa linia, mimo niewygórowanych trudności (D12 DTS), jest niezwykle spektakularna, wiedzie kilkunastometrowym trawersem po śnieżnobiałych krystalicznych taflach. Tymczasem wprost z Tartaru (tak została nazwana najniższa część jaskini, z której startuje Macaria) powstała jeszcze jedna nowa linia o nazwie Rhadamantos (drugi sędzia Hadesu) D10+ DTS, kończąca się na wspólnym stanowisku z Aiakosem.

Filip podczas wspinaczki w jaskini Gran Borna (fot. Xavier Guidetti)

Jak powstała Persephona?

Uwagę Filipa zwróciła jednak przede wszystkim dalsza część sklepienia groty. Na tym odcinku było widać jedynie wiszące gdzieniegdzie odpęknięte gipsowe płetwy o wątpliwej wytrzymałości. 18 grudnia, po kilku dniach ciężkiej pracy połączonej z wnikliwą analizą struktury ściany, Filipowi po raz drugi udało się przetrawersować strop jaskini. Tym samym powstała nowa linia, która podobnie jak Ade Integrale przemierza całą długość wielkiej komory. Tę 50-metrową linię nazwał imieniem żony Hadesa: Persephone. W drogę można wejść w najniższym punkcie groty Macarią. Jeśli startujemy nieco wyżej Rhadamantosem, wspinamy się na drodze Kora. To jednak nie koniec nowości. W trakcie prac ekiperskich Filip dostrzegł możliwość wytyczenia jeszcze jednej linii.

Mimo że główny cel, Persephona/Kora, był już przygotowany, nie potrafiłem odpuścić tej perły. To według mnie najpiękniejsza z aktualnie istniejących dróg w jaskini. Mierząca 21 metrów Hekate – bogini ciemności i czarnej magii – to bardzo siłowe i trickowe wspinanie w poziomie i wszystko po naturalnych chwytach! Startuje ewidentną, szeroką, obłą rysą, by po kilkunastu metrach parametrycznym strzałem połączyć się z wielkim trawersem Persephone. W ten sposób powstała swoista żeńska trylogia, za mitologią Gravesa nazwana imionami bogini w trójcy: Persephone, Kora i Hekate. Wszystkie trzy drogi łączą się, aby wspólnie topować na tym samym co Ade Integrale bloku, leżącym na samym końcu jaskini.

W styczniu wykorzystałem moment bardzo dobrej drytoolowej dyspozycji i w ciągu zaledwie paru dni, niespodziewanie, poprowadziłem wszystkie trzy linie! Najpierw 12 stycznia padło Hekate D13+ DTS, 4 dni później Kora D14 DTS, a 20 stycznia najtrudniejsza i najdłuższa z nowości, Persephona D14+ DTS! Aktualnie w jaskini Gran Borna jest 9 dróg w przedziale trudności od D9+ DTS do D15+ DTS. Większość z nich ciągle czeka na pierwsze powtórzenie. Zapraszam serdecznie amatorów wspinaczki z użyciem stalowych ostrzy i stylu DTS!

Filip Babicz

Lista dróg w jaskini Gran Borna:

  • Macaria D9+ (start w Tartarze)
  • Aiakos D12 (start Macarią, dalej trawers do stanowiska Rhadamantosa)
  • Rhadamantos D10+ (niezależny start w Tartarze)
  • Hekate D13+ (start ewidentną rysą powyżej Tartaru, top na kamieniu końcowym)
  • Kora D14 (start Rhadamentosem, top na kamieniu końcowym, 41 m)
  • Persephona D14+ (start Macarią, top na kamieniu końcowym, 50 m)
  • Erebo D13+ start na boulderze będącym jednocześnie topem Ade, top na kamieniu końcowym, 30 m)
  • Ade D13+ – start Macarią, top na boulderze będącym jednocześnie startem Erebo, 40 m)
  • Ade Integrale D15+ (Ade + Erebo, top na kamieniu końcowym, 70 m)

Jedyny taki rejon na świecie

Drytoolowe podziemne królestwo w jaskini Gran Borna można śmiało uznać za unikat. Na żadnej z istniejących tutaj dróg nie ma bowiem ani jednego spreparowanego chwytu, co jest ewenementem na skalę światową. Filip wyraźnie podkreśla, że trwająca już od 2016 roku eksploracja jaskini oraz wytyczanie każdej kolejnej linii polegało na wnikliwej obserwacji stropu, a następnie odnajdywaniu naturalnej rzeźby, pozwalającej na wspinaczkę z użyciem czekanów i raków.

Tymczasem potencjał eksploracyjny rejonu nadal nie został wyczerpany. Filip nie chce zdradzać szczegółów, ale wiadomo już, że planuje wytyczenie kolejnych dróg, w tym linii spektakularnej, o niezwykłym przebiegu oraz niespotykanych dotąd trudnościach. Życzymy determinacji, mocy i powodzenia!

Zdj. Stefano Jeantet

Artykuł ukazał się na wspinanie.pl

Czytaj także:

  • Ade Integrale D15+ – nowe dzieło Filipa Babicza
  • „Erebo” – nowy drytoolowy ekstrem od Filipa Babicza
  • Filip Babicz: nowa droga w masywie Mont Blanc z Denisem Trento
  • Filip Babicz: Sangreal i komplet polskich drytoolowych ekstremów
  • „La Sostanza dei Sogni” – nowa droga Filipa Babicza i Marco Benedetto

Share this:

  • Click to share on Facebook (Opens in new window)
  • Click to share on Twitter (Opens in new window)
  • More
  • Click to print (Opens in new window)
  • Click to share on LinkedIn (Opens in new window)
  • Click to share on Reddit (Opens in new window)
  • Click to share on Tumblr (Opens in new window)
  • Click to share on Pinterest (Opens in new window)
  • Click to share on Pocket (Opens in new window)
  • Click to share on Telegram (Opens in new window)
  • Click to share on WhatsApp (Opens in new window)
  • Click to share on Skype (Opens in new window)
  • Click to email a link to a friend (Opens in new window)

drytooling DTS Filip Babicz Gran Borna Persephona Polish Machine

Poprzedni artykułEscalation Procedure D15+. Wywiad z Darkiem Sokołowskimescalation procedure darek sokołowskiNastępny artykuł Kilian Jornet, Niemożliwe nie istnieje. Recenzjakilian jornet cover

Leave a Reply Cancel reply

Znajdź tekst

Ostatnie posty

Terra insecta, czyli planeta owadów. Recenzja książki24 maja 2021
Dobra książka górska. Jak ją napisać? Po czym rozpoznać?8 maja 2021
Wim Hof. Geniusz czy wariat? Człowiek, który oswoił zimno6 maja 2021

Kategorie

  • Eseje
  • Góry
  • Książki
  • News
  • Podróże
  • Sztuka
  • Uncategorized
  • Wspinaczka
  • Wydarzenia
  • Wywiady
  • Zapiski z podróży

Tagi

Ade Integrale alpinizm alpinizm fast&light Alpy Amazonka Bernadette McDonald biegi górskie biografia Denis Urubko drytooling ekologia El Capitan esej Eseje Filip Babicz film górski Fitzcarraldo Gran Borna himalaizm himalaizm zimowy Himalaje Kino Pod Baranami Korona Himalajów i Karakorum Krakowski Festiwal Górski Kultura górska literatura górska Literatura podróżnicza ochrona przyrody Opera Piotr Trybalski Polish Machine Polski Himalaizm Zimowy przyroda Rafał Fronia rekord Spotkania z Filmem Górskim styl życia Tatry Wojtek Kurtyka wspinaczka wspinaczka klasyczna Wspinaczka solowa Wspinaczka sportowa wspinaczka wielkościanowa wspinaczka wielowyciągowa

Najnowsze teksty

Terra insecta, czyli planeta owadów. Recenzja książki24 maja 2021
Dobra książka górska. Jak ją napisać? Po czym rozpoznać?8 maja 2021

Kategorie

  • Eseje
  • Góry
  • Książki
  • News
  • Podróże
  • Sztuka
  • Uncategorized
    • Wspinaczka
  • Wydarzenia
  • Wywiady
  • Zapiski z podróży

Bądźmy w kontakcie

+48 790 718 300
ilonalecka@gmail.comilonalecka.pl
© Ilona Łęcka 2019, Webmaster: Łukasz Mucha