Ilona Łęcka
  • Home
  • News
  • Teksty
    • Książki
    • Podróże
    • Góry
    • Wydarzenia
    • Eseje
    • Sztuka
    • Wywiady
    • Zapiski z podróży
  • Współpraca
  • O mnie
  • Kontakt
20 lutego 2018 Autor: Ilona Łęcka

Wzgórze Świniuszka. Nowe drogi na Jurze Środkowej.

Wzgórze Świniuszka. Nowe drogi na Jurze Środkowej.
20 lutego 2018 Autor: Ilona Łęcka

Krótki oddech od gór najwyższych… i kilka słów o nowych drogach w naszym jurajskim wapieniu. Tym razem Wzgórze Świniuszka. Rejon znajduje się na Jurze Środkowej, w paśmie Niegowonicko-Smoleńskim, przy drodze łączącej Olkusz z Podzamczem (nr 791).

Wzgórze Świniuszka – co nowego?

Na Wzgórzu Świniuszka powstała ubiegłej jesieni porcja dróg – tradowych i ubezpieczonych. My skupimy się teraz na tych obitych, o liniach na własnej asekuracji dowiecie się z kolejnego wydania przewodnika „Jura Środkowa”. W menu Świniuszki do posmakowania siedem sportowych dróg, jeden projekt – na Kopytku – czeka na wiosenne, suche dni.

Na Świniuszce powspinacie się na dwóch skałach, Półtuszach i wspomnianym Kopytku (na wzgórzu skałek jest więcej, mniejszych i większych, niektóre doczekały się nawet swoich nazw). Drogi ubezpieczone są plakietkami, mają też punkty zjazdowe – w przyszłości na szczytach pojawią się łańcuchy. Uwaga: skała może być miejscami krucha.

wzgórze świniuszka ilona łęcka
Ilona Łęcka podczas autorskiego przejścia „Emfatycznej inkrustacji”

Wzgórze Świniuszka, Półtusze. Od lewej biegną:

  1. Dojrzała jukstapozycja VI.4 (5B+bolt zjazdowy), Grzegorz Rettinger, najbardziej okazała płyta
  2. Ostentacyjna dezynwoltura VI.2+ (3B+bolt zjazdowy), Grzegorz Rettinger, droga biegnie po kancie
  3. Infantylna idolatria VI.3+ (3B+bolt zjazdowy, wspólny z Ostentacyjną dezynwolturą), Dorota Dubicka, droga w przełazie

Wzgórze Świniuszka, Kopytko. Od lewej biegną:

  1. Emfatyczna inkrustacja VI.1 (3B+bolt zjazdowy), Ilona Łęcka
  2. Antagonistyczna homeostaza VI.2/2+ (4B+bolt zjazdowy, wspólny z Emfatyczną inkrustacją), Adam Kopta. Na końcu trawers po górnej krawędzi do stanowiska
  3. Projekt Oniryczna enklawa (3B+bolt zjazdowy)
  4. Diachroniczny chaos VI.2+ (3B+bolt zjazdowy), Grzegorz Rettinger

Wzgórze Świniuszka – jak dotrzeć

Samochód zostawiamy w zatoczce przy ostrym zakręcie, w połowie podjazdu na przełęcz, w miejscu odejścia drogi na Rodaki. Idziemy główną drogą około 100 m pod górę w stronę Ogrodzieńca. Przy przydrożnym krzyżu skręcamy w prawo w leśną drogę. Po około 100 m, przy widocznej po prawej stronie pionowej skałce, skręcamy w prawo i rozpoczynamy ostre podejście na wierzchołek wzgórza  Świniuszka. Na wierzchowinie trzymamy się tego samego kierunku, przechodzimy grzbiet Świniuszki na przeciwległą, południową stronę. Skały są widoczne zaraz po przejściu grzbietu. Powinniśmy trafić od tyłu na najwyższą skałę Półtusze, o którą oparta jest „żywa drabina”.

Brunka

Artykuł ukazał się na wspinanie.pl

Czytaj także:

  • Filip Babicz: Sangreal i komplet polskich drytoolowych ekstremów
  • Filip Babicz: Mam umysł sportowca. Wywiad z alpinistą
  • Alex Honnold i „Niewiarygodna wspinaczka”. Recenzja książki
  • Meandry feminizmu
  • Wspinaczka na czas w Wadowicach

Share this:

  • Click to share on Facebook (Opens in new window)
  • Click to share on Twitter (Opens in new window)
  • More
  • Click to print (Opens in new window)
  • Click to share on LinkedIn (Opens in new window)
  • Click to share on Reddit (Opens in new window)
  • Click to share on Tumblr (Opens in new window)
  • Click to share on Pinterest (Opens in new window)
  • Click to share on Pocket (Opens in new window)
  • Click to share on Telegram (Opens in new window)
  • Click to share on WhatsApp (Opens in new window)
  • Click to share on Skype (Opens in new window)
  • Click to email a link to a friend (Opens in new window)

Jura Środkowa nowe drogi Wspinaczka sportowa

Poprzedni artykułWspinanie według Kurtyki, czyli „Sztuka wolności”Następny artykuł Boulder Wars 2018

Leave a Reply Cancel reply

Znajdź tekst

Ostatnie posty

Terra insecta, czyli planeta owadów. Recenzja książki24 maja 2021
Dobra książka górska. Jak ją napisać? Po czym rozpoznać?8 maja 2021
Wim Hof. Geniusz czy wariat? Człowiek, który oswoił zimno6 maja 2021

Kategorie

  • Eseje
  • Góry
  • Książki
  • News
  • Podróże
  • Sztuka
  • Uncategorized
  • Wspinaczka
  • Wydarzenia
  • Wywiady
  • Zapiski z podróży

Tagi

Ade Integrale alpinizm alpinizm fast&light Alpy Amazonka Bernadette McDonald biegi górskie biografia Denis Urubko drytooling ekologia El Capitan esej Eseje Filip Babicz film górski Fitzcarraldo Gran Borna himalaizm himalaizm zimowy Himalaje Kino Pod Baranami Korona Himalajów i Karakorum Krakowski Festiwal Górski Kultura górska literatura górska Literatura podróżnicza ochrona przyrody Opera Piotr Trybalski Polish Machine Polski Himalaizm Zimowy przyroda Rafał Fronia rekord Spotkania z Filmem Górskim styl życia Tatry Wojtek Kurtyka wspinaczka wspinaczka klasyczna Wspinaczka solowa Wspinaczka sportowa wspinaczka wielkościanowa wspinaczka wielowyciągowa

Najnowsze teksty

Terra insecta, czyli planeta owadów. Recenzja książki24 maja 2021
Dobra książka górska. Jak ją napisać? Po czym rozpoznać?8 maja 2021

Kategorie

  • Eseje
  • Góry
  • Książki
  • News
  • Podróże
  • Sztuka
  • Uncategorized
    • Wspinaczka
  • Wydarzenia
  • Wywiady
  • Zapiski z podróży

Bądźmy w kontakcie

+48 790 718 300
ilonalecka@gmail.comilonalecka.pl
© Ilona Łęcka 2019, Webmaster: Łukasz Mucha