„Gra pozorów: gdy autor bawi się oczekiwaniami czytelnika”

Witajcie, czytelnicy! Dzisiaj zapraszamy Was do fascynującego świata literackich zagadek i zaskakujących zwrotów akcji. W naszym najnowszym artykule skupimy się na temacie „Gra pozorów: gdy autor bawi się oczekiwaniami czytelnika”. Zastanowimy się, jak pisarze potrafią zręcznie manipulować naszymi oczekiwaniami i prowokować nas do nieoczekiwanych interpretacji. Czy gotowi jesteście na emocjonującą podróż po zakamarkach literackiej sztuki manipulacji? Zapraszamy do lektury!

Jak autor manipuluje czytelnikiem

W literaturze często spotykamy się z sytuacją, w której autor bawi się oczekiwaniami czytelnika, prowadząc go za nos. Manipulacja czytelnikiem to jedna z najbardziej intrygujących technik literackich, które mogą sprawić, że książka staje się jeszcze bardziej fascynująca. Jak autor potrafi manipulować czytelnikiem?

Jednym z najczęstszych sposobów jest stworzenie bohatera, który nie jest tym, za kogo go początkowo uważamy. Autor może celowo wprowadzić czytelnika w błąd, kreując postaci pełne tajemnic i sprzeczności. To sprawia, że czytelnik musi aktywnie analizować sytuację i rozważać różne możliwe scenariusze.

Kolejnym sposobem manipulacji czytelnikiem może być zastosowanie zwrotów akcji, które kompletnie odwracają sytuację. Autor może celowo budować napięcie, by potem zaskoczyć czytelnika zupełnie nieoczekiwanym obrotem akcji. To sprawia, że czytelnik jest zmuszony przeanalizować dotychczasowe informacje i zmienić swoje spojrzenie na opowieść.

Warto również zwrócić uwagę na narrację. Autor może świadomie manipulować głosem narracyjnym, by wprowadzić czytelnika w błąd. Poprzez zwyczajne narracje pierwszoosobowe, autorytatywne trzecioosobowe czy narratora wszechwiedzącego, autor może sterować percepcją czytelnika i budować napięcie w opowiadanej historii.

Korzystając z powyższych technik, autor potrafi stworzyć grę pozorów, w której nic nie jest takie, jakim się wydaje. To sprawia, że czytelnik jest zmuszony do ciągłego analizowania treści i rozważania różnych interpretacji. Manipulacja czytelnikiem to sztuka, która potrafi wciągnąć nawet najbardziej uważnego czytelnika.

Tworzenie pozorów w literaturze

jest jak pełna emocji gra, w której autor manipuluje oczekiwaniami czytelnika, prowadząc go przez zakręcone labirynty fabuły. To sztuka subtelnej manipulacji, polegająca na ukrywaniu prawdy, podawaniu fałszywych wskazówek i prowadzeniu czytelnika na manowce.

Często autorzy stosują różne techniki, aby stworzyć i podtrzymać pozory, zaskakując czytelnika i prowadząc go na manowce. Niektórzy ukrywają kluczowe informacje, inne zmylają fałszywymi śladami, a jeszcze inni wprowadzają czytelnika w błąd za pomocą narracji z perspektywy niepewnego narratora.

Jednym z najciekawszych przykładów gry pozorów w literaturze jest zastosowanie potocznego języka w powieściach, które na pozór wydają się łatwe i przyjemne do czytania, jednak ukrywają głębokie i złożone znaczenie, wymagające analizy i interpretacji.

***Tabela z przykładowymi powieściami wykorzystującymi grę pozorów w literaturze:***

Tytuł powieści	Autor	Technika manipulacji
Dziecko Czarownicy	Terry Pratchett	Ukrywanie kluczowych informacji
Zaginiona dziewczyna	Gillian Flynn	Zmylenie fałszywymi śladami
Złodziejka książek	Markus Zusak	Narracja z perspektywy niepewnego narratora

sprawia, że czytelnik musi być czujny i spostrzegawczy, gotowy na niespodziewane zwroty akcji i zaskakujące rozwiązania. To właśnie ta nieustanna gra z oczekiwaniami czytelnika sprawia, że czytanie staje się fascynującym i angażującym doświadczeniem.

Zaskakujące zwroty akcji

W literaturze, jednym z najbardziej ekscytujących elementów są . Autorzy potrafią zaskoczyć czytelników, odwracając ich oczekiwania i wprowadzając element zaskoczenia. Takie gry pozorów są jak emocjonująca gra, w której autor stara się nadrobić z czytelnikami.

Niekiedy autorzy stosują , aby dostarczyć czytelnikom emocji i pobudzić ich wyobraźnię. W ten sposób próbują zaangażować czytelników w fabułę i sprawić, że będą chcieli więcej. potrafią sprawić, że książka staje się niezapomniana i wciągająca.

Czasem autorzy używają zaskakujących zwrotów akcji, aby podkreślić główne tematy poruszane w książce. Poprzez wprowadzanie nieoczekiwanych elementów do fabuły, autorzy mogą lepiej ukazać głębsze przesłania i przekazy, które chcą przekazać czytelnikom.

W literaturze często mogą być symbolem nieprzewidywalności życia i ludzkiego losu. Autorzy starają się pokazać, że nie wszystko jest takie, jak się wydaje, i że świat pełen jest niespodzianek. Takie zwroty akcji mogą być także odzwierciedleniem złożoności rzeczywistości.

Rola narracji w budowaniu napięcia

W dzisiejszych czasach literatura coraz częściej stawia sobie za zadanie zaskoczyć czytelnika i prowadzić go za nos. Narracja odgrywa kluczową rolę w budowaniu napięcia w utworach literackich, pozwalając autorowi rozgrywać grę pozorów z oczekiwaniami czytelnika. Zdolność mistrzowskiego manipulowania narracją może sprawić, że czytelnik zostaje zaskoczony, wzbudzając w nim emocje i ciekawość. Gra ta może być niezwykle intrygująca i skłania czytelnika do zagłębienia się w fabułę, w poszukiwaniu kolejnych zaskakujących zwrotów akcji.

Rola narracji może polegać na budowaniu atmosfery tajemniczości, w której czytelnik staje się detektywem, próbującym rozszyfrować ukryte znaczenia i motywy postaci. Autor poprzez strategiczne użycie narracji może prowadzić czytelnika przez labirynt zdarzeń, pozostawiając go w niepewności co do prawdy i rozwiązania zagadki. Ten element napięcia i niepewności sprawia, że lektura staje się emocjonującym doświadczeniem, które trudno przerwać.

Narracja może być również narzędziem służącym do budowania relacji między postaciami, tworząc skomplikowane więzi emocjonalne, które wpływają na rozwój fabuły i interakcje pomiędzy bohaterami. Autor poprzez manipulację narracją może oddziałować na percepcję czytelnika, ukazując poszczególne postacie w różnym świetle i prowokując do refleksji nad ich motywacjami oraz decyzjami.

W literaturze thrillerowej czy horrorze rola narracji nabiera szczególnego znaczenia, wprowadzając czytelnika w stan przygnębienia, strachu i niepokoju. Autor poprzez zastosowanie narracji z perspektywy bohatera, ofiarując czytelnikowi wgląd w jego myśli i emocje, potrafi sprawić, że napięcie narasta, a strach wkracza na kartki książki, czyniąc lekturę niezwykle absorbującą.

Analiza psychologiczna postaci

W powieściach, często zdarza się, że autorzy używają postaci jako narzędzia do manipulacji czytelnikami. Jedną z najciekawszych technik jest tworzenie pozorów i bawienie się oczekiwaniami czytelnika. w takich przypadkach staje się kluczem do zrozumienia motywacji i działań bohaterów.

Wśród postaci, które często jawią się jako jednowymiarowe, możemy znaleźć zaskakujące głębie emocjonalną i psychologiczną. Przez pozornie błahe zachowania czy reakcje, autor może ukrywać głębsze motywacje i konflikty wewnętrzne postaci. Analiza psychologiczna może pomóc ujawnić te ukryte warstwy i odkryć, co naprawdę kieruje działaniami bohaterów.

W wielu powieściach, autorzy celowo wprowadzają czytelników w błąd poprzez postacie, które wydają się być jednoznaczne i przewidywalne. Jednak po dokładnej analizie, okazuje się, że każda postać ma swoje własne tajemnice i złożone historie. To właśnie dzięki analizie psychologicznej możemy rozszyfrować te tajemnice i zrozumieć, dlaczego bohaterowie podejmują określone decyzje.

Ciekawym przypadkiem manipulacji czytelnikiem jest także tworzenie postaci, które wprowadzają zmienne elementy do fabuły. Poprzez analizę psychologiczną możemy odkryć, że nie wszystko jest takie, jakim się wydaje i autor posługuje się postaciami jako narzędziem do utrzymywania napięcia i zaskakiwania czytelnika.

Wnioski płynące z analizy psychologicznej postaci mogą diametralnie zmienić percepcję powieści i jej bohaterów. Główną wartością takiej analizy jest możliwość spojrzenia za pozory i zobaczenia, co skrywa się pod powierzchnią postaci. Dzięki temu czytelnik może dostrzec głębsze motywacje, konflikty i emocje, które napędzają bohaterów do podejmowania określonych działań.

Zapraszam do dyskusji na temat tego, jak może zmienić nasze spojrzenie na literaturę i pomóc w odkrywaniu ukrytych znaczeń w tekstach. A może masz przykład postaci, która pozornie była przewidywalna, ale po bliższej analizie okazała się niezwykle złożona i interesująca? Podziel się swoimi spostrzeżeniami!

Narrator jako kluczowy element gra pozorów

Twórcze zagadki dla czytelnika

Odkryj tajemnice twórczych zagadek i pozwól się zaskoczyć w świecie literatury. Kiedy autor gra z oczekiwaniami czytelnika, efekt może być zaskakujący i niebanalny. Polska literatura obfituje w przykłady, które skłaniają do głębszej refleksji i interpretacji.

mogą przybierać różne formy, od zakulisowych intryg, przez mnóstwo fałszywych tropów, aż po zaskakujące zakończenie. Autor może celowo wprowadzać czytelnika w błąd, prowadząc go na manowce, tylko po to, by ostatecznie zaskoczyć go twistem fabularnym.

W literaturze możemy spotkać liczne przykłady gier pozorów, które sprawiają, że czytelnik nie jest pewny, co jest rzeczywistością, a co iluzją. Odkrywanie tych zagadek wymaga spostrzegawczości, analizy tekstu oraz zgłębienia intencji autora.

Podczas lektury dzieł, które przywołują zagadkową atmosferę, warto zwrócić uwagę na detale, które mogą okazać się kluczem do rozwiązania. Czytelnik jest zaproszony do aktywnego udziału w fabule, analizy postaci oraz interpretacji symboli.

Znaczenie dystansu między autorem a czytelnikiem

Współzależność między autorem a czytelnikiem jest kluczowa dla sukcesu każdej książki. Dystans między nimi może pełnić różne funkcje, a często staje się narzędziem wykorzystywanym przez autora do manipulacji czytelnikiem. W grze pozorów, czytelnik jest prowadzony przez autor, który z premedytacją kieruje jego oczekiwaniami w określonym kierunku.

Tworząc dystans między sobą a czytelnikiem, autor może osiągnąć wiele celów. Może budować napięcie, prowokować refleksje, czy też zaskakiwać czytelnika nieoczekiwanymi zwrotami akcji. W zależności od zamierzonego efektu, autor może kontrolować stopień zaangażowania czytelnika w historię.

Stosując techniki narracyjne, autor może manipulować dystansem między sobą a czytelnikiem. Może prowadzić czytelnika za nos, pozwalając mu jednocześnie odgadywać zakończenie, bądź też zaskoczyć go niespodziewanym zwrotem akcji. Gra pozorów jest subtelnym tańcem, w którym autor i czytelnik współtworzą historię, zmieniając ją w zależności od swoich oczekiwań i doświadczeń.

Dostosowanie emocji	Kontrolowanie tempo akcji
Twórca literatury decyduje, jakie emocje chce wzbudzić u czytelnika poprzez manipulację dystansem.	Przez odpowiednie manipulowanie dystansem, autor może kontrolować tempo akcji, zaskakując czytelnika niespodziewanymi zwrotami akcji.

Ważne jest, aby dystans między autorem a czytelnikiem był nie tylko narzędziem narracyjnym, ale także przestrzenią do interakcji i refleksji. Gra pozorów, w której autor bawi się oczekiwaniami czytelnika, może prowadzić do fascynujących, pełnych napięcia doznań czytelniczych.

Inspiracje dla autorów bawiących się oczekiwaniami

Wszyscy czytelnicy lubią być zaskakiwani podczas lektury. Szczególnie ciekawie jest, gdy autor potrafi świadomie odchodzić od utartych schematów i zabiera czytelnika w nieznane rejony literackiej wyobraźni. Gra pozorów, czyli moment, kiedy autor bawi się oczekiwaniami czytelnika, może być fascynującym elementem literackiego dzieła.

Warto zwrócić uwagę na kilka inspirujących technik, które autorzy mogą wykorzystywać, aby sprawić, że lektura stanie się jeszcze bardziej intrygująca:

• Zaskakujące zwroty akcji – łamanie oczekiwań czytelnika poprzez wprowadzenie nieoczekiwanych wydarzeń lub rozwiązania zagadek.
• Nadawanie fałszywych sygnałów – prowadzenie czytelnika na manowce poprzez wprowadzenie pozornie oczywistych wskazówek, które okazują się mylące.
• Tworzenie antybohaterów – przedstawienie postaci, którą czytelnik początkowo traktuje jako głównego bohatera, a następnie zdobywa się na zupełnie inny ogląd tej postaci.

Przeczytanie dzieła, w którym autor bawi się oczekiwaniami czytelnika, może być niezapomnianym doświadczeniem. Pamiętajmy więc, że w literaturze istnieje wiele sposobów na stworzenie fascynującej opowieści, która porwie czytelnika do samego końca.

Twist ending: jak zaskoczyć czytelnika

Dziś chcemy porozmawiać o jednym z najbardziej ekscytujących elementów literatury: zakończeniach zaskakujących czytelnika. Twist ending to technika narracyjna, która potrafi przewrócić wszystko do góry nogami i poruszyć najgłębsze emocje czytelnika.

Jak właściwie zaskoczyć czytelnika? Oto kilka wskazówek, które mogą być pomocne:

• Stwórz fałszywy trop, który prowadzi czytelnika na manowce.
• Rozwiązuj zagadkę stopniowo, by finalne ujawnienie było jeszcze bardziej zaskakujące.
• Stwórz postacie, które jawią się jako jednowymiarowe, by później odsłonić ich ukryte motywacje.

„Gra pozorów” to sposób na to, jak autor może bawić się oczekiwaniami czytelnika. Uwodząc go pewnym tropem, a następnie zaskakując finalnym zwrotem akcji, twórca potrafi stworzyć niezapomniane doznania czytelnicze.

Przykład:	Klasyczny przykład twist endingu to zakończenie opowiadania „Zbrodnia i Kara” Fiodora Dostojewskiego, gdzie odkrywa się zaskakująca tożsamość Raskolnikowa.

Nie ma jednoznacznej recepty na to, jak stworzyć doskonały twist ending. To często kwestia intuicji i umiejętności autora. Jednak zawsze warto eksperymentować i szukać nowych sposobów, aby zaskoczyć czytelnika i sprawić, że będzie on wracał do książki jeszcze długo po przeczytaniu ostatniego słowa.

Efekt placebo w literaturze

Placebo jest zjawiskiem dobrze znanym w medycynie, jednak jego rola w literaturze również jest wart uwagi. Czytelnik, podobnie jak pacjent przyjmujący placebo, może być wprowadzany w błąd przez autora, a efekt tego może być równie silny jak w przypadku rzeczywistego leku.

W literaturze placebo może przybierać różne formy, od fałszywych tropów prowadzących do mylnych wniosków, po postacie czy zdarzenia, które sugerują coś, czego tak naprawdę nie ma. Autorzy bawią się oczekiwaniami czytelnika, kierując go na manowce i sprawiając, że musi sięgać po własną wyobraźnię, by rozwiązać zagadkę.

W powieściach kryminalnych efekt placebo może być szczególnie mocno odczuwalny. Autor kreuje sytuacje i postaci, które zdają się prowadzić do jednoznacznego rozwiązania zagadki, tylko po to, by w ostatniej chwili odwrócić uwagę czytelnika i zaskoczyć go nieoczekiwanym zwrotem akcji.

W literaturze fantastycznej placebo może przybierać formę iluzji, gdzie to, co widzi czytelnik, nie musi być tym, co rzeczywiście ma miejsce. Autor wplata w fabułę elementy zmylenia, tworząc niesamowite światy, gdzie granica między rzeczywistością a wyobraźnią staje się bardzo cienka.

Podsumowując, może być niezwykle skutecznym narzędziem, które autorzy wykorzystują do manipulowania oczekiwaniami czytelnika i tworzenia opowieści pełnych zaskakujących zwrotów akcji. Gra pozorów, którą prowadzą pisarze, sprawia, że czytelnik musi być czujny i elastyczny w interpretacji tekstu, co tylko zwiększa przyjemność płynącą z lektury.

Zabawa z konwencjami literackimi

W literaturze często spotykamy się z twórcami, którzy lubią eksperymentować z konwencjami i grać z oczekiwaniami czytelników. Takie zabawy z formą i treścią mogą prowadzić do interesujących efektów, zaskakiwania czytelników oraz tworzenia unikalnych tekstów literackich.

Jednym z popularnych sposobów na zabawę z konwencjami literackimi jest łamanie tradycyjnych struktur narracyjnych. Autorzy często decydują się na nietypowe rozwiązania, takie jak akapity w formie listy, opowiadania z wieloma narracjami czy nawet narrację w formie dialogu. Dzięki temu czytelnicy są zmuszeni do aktywnego uczestnictwa w interpretacji tekstu, co sprawia, że lektura staje się bardziej angażująca.

Inny sposób na bawienie się konwencjami literackimi to tworzenie postaci, które przekraczają granice tradycyjnych archetypów. Autorzy mogą zaskakiwać czytelników, przedstawiając bohaterów, którzy nie spełniają oczekiwań czytelników, są niejednoznaczni lub wręcz sprzeczni w swoich działaniach. Dzięki temu czytelnicy są zmuszeni do refleksji na temat postaci i ich zachowań, co może prowadzić do ciekawych dyskusji na temat moralności i etyki.

Ważnym elementem zabawy z konwencjami literackimi jest również gra językowa. Autorzy często eksperymentują z stylem narracji, używając nietypowych środków stylistycznych, takich jak powtórzenia, aliteracje czy inwersje. Dzięki temu tekst nabiera dodatkowego wymiaru, stając się nie tylko narzędziem opowiadania historii, ale także formą sztuki językowej.

Pamiętajmy, że literatura to przede wszystkim sztuka, a autorzy, którzy odważnie bawią się konwencjami literackimi, mogą przynieść czytelnikom wiele radości i inspiracji. Zachęcamy więc do odkrywania tekstów, które łamią reguły i zaskakują nietypowymi rozwiązaniami, ponieważ to właśnie w nich często kryje się prawdziwa magia literatury.

Niekonwencjonalne metody budowania napięcia

W dzisiejszych czasach czytelnicy coraz częściej poszukują niespodzianek i nietypowych rozwiązań w literaturze. Autorzy starają się sprostać tym oczekiwaniom, stosując różnorodne metody budowania napięcia w swoich tekstach. Jednym z nich jest tzw. gra pozorów, która polega na zaskakiwaniu czytelnika poprzez nieoczywiste i niekonwencjonalne elementy fabuły.

Jedną z takich technik jest wprowadzanie fałszywych tropów, które sugerują pewne rozwiązanie, ale w rzeczywistości prowadzą do zupełnie innego zakończenia. To sprawia, że czytelnik nie może przewidzieć, co stanie się dalej, co buduje dodatkowe napięcie i trzyma go w napięciu aż do samego końca.

Kolejną interesującą metodą jest ukrywanie istotnych informacji przed czytelnikiem i stopniowe ich odkrywanie w miarę rozwoju fabuły. Ta forma narracji sprawia, że czytelnik musi samodzielnie łączyć fakty i wyciągać wnioski, co dodatkowo angażuje go w lekturę.

Ciekawym rozwiązaniem jest także stosowanie ironii oraz odwracanie schematów znanych czytelnikowi. Autorzy, którzy potrafią zaskoczyć swoją publiczność, budują silne napięcie, trzymając czytelników w niepewności i niezwykle skupionych na lekturze.

W zakończeniu, warto nadmienić, że w literaturze to nie tylko wyzwanie dla autorów, ale także sposobność na tworzenie niezapomnianych czytelniczych przeżyć. Gra pozorów, zaskakujące zwroty akcji i niespodziewane rozwiązania sprawiają, że książka staje się unikalna i niepowtarzalna, co przyciąga czytelników jak magnes.

Ironia jako narzędzie manipulacji

Ironia jest subtelnie skomponowanym narzędziem, które autor może wykorzystać do manipulacji czytelnikiem. W literaturze, ironia jest często wykorzystywana jako sposób podważenia ustalonych norm i wartości społecznych, a także jako narzędzie do ukazywania absurdalności rzeczywistości.

Jednym z najważniejszych elementów ironii jest jej zdolność do wprowadzania czytelnika w zakłopotanie. Autor poprzez użycie ironii może zaskakiwać czytelnika i prowadzić go na manowce, co pozwala na kierowanie jego myślami i emocjami w wybranym kierunku.

Ironia może być również wykorzystana do kreowania postaci czy sytuacji, które wydają się być jednoznaczne, ale w rzeczywistości kryją w sobie głębsze znaczenie. Autor poprzez zastosowanie ironii może budować napięcie i prowadzić czytelnika do odkrywania wielowarstwowej struktury tekstu.

Jednak warto pamiętać, że ironia wymaga subtelnego podejścia i finezji w jej stosowaniu. Przesada w użyciu ironii może spowodować, że czytelnik poczuje się zdezorientowany i zgubiony, co może zniszczyć zamierzony efekt manipulacji.

Przykłady manipulacji poprzez ironię:	Opis
1.	Autor przedstawia bohatera jako naiwnego i głupiego, podczas gdy w rzeczywistości jest on najmądrzejszą postacią w powieści.
2.	Sytuacja, w której toczy się wyścig z czasem, a bohater postanawia zająć się czymś zupełnie nieistotnym, co w rezultacie ratuje mu życie.

Budowanie zaufania i jego złamaniewięcej niż oczekiwania: jak zaskoczyć czytelnika

Czytelnicy często mają pewne oczekiwania co do fabuły, bohaterów oraz zakończenia książki. Autorzy literatury niejednokrotnie wykorzystują te oczekiwania i zaskakują czytelników, wprowadzając nieoczekiwane zwroty akcji. Gra pozorów między autorem a czytelnikiem może być fascynującym elementem budowania napięcia i emocji w literaturze.

Kiedy autor zdaje się iść pewną drogą narracji, a następnie nagle zmienia kierunek akcji, czytelnik może być zaskoczony i zaangażowany w lekturę na jeszcze głębszym poziomie. To przełamanie oczekiwań potrafi przyciągnąć uwagę czytelnika i sprawić, że historia staje się bardziej nieprzewidywalna i interesująca.

Budowanie zaufania do bohaterów i narracji jest kluczowe, aby późniejsze złamanie tych oczekiwań było skuteczne. Czytelnik musi być zaangażowany emocjonalnie w historię, aby zaskoczenie było prawdziwie efektywne i angażujące. Tworzenie wiarygodnych postaci i autentycznych relacji między nimi sprawia, że czytelnik bardziej się nimi interesuje i czuje się z nimi związany.

Zaskakujące zwroty akcji mogą być doskonałym narzędziem do budowania napięcia w fabule. Nieoczekiwane wydarzenia, zdrady, tajemnice czy dramatyczne momenty mogą trzymać czytelnika w nieustannym napięciu i ciekawości, co się wydarzy dalej. To właśnie te nieprzewidywalne momenty potrafią sprawić, że książka staje się jeszcze bardziej absorbująca.

„Gra pozorów” między autorem a czytelnikiem to fascynujący sposób tworzenia literatury, który pozwala na intrygujące i zaskakujące historie. Złamanie oczekiwań może być kluczowym elementem wciągającej fabuły i sprawić, że czytelnik wróci po więcej, ciekaw co wydarzy się dalej.

Mam nadzieję, że po lekturze tego artykułu z pewnością spojrzysz na swoje ulubione książki w nieco inny sposób. Gra z oczekiwaniami czytelnika to niezwykle fascynujący aspekt literatury, który może sprawić, że lektura staje się jeszcze bardziej interesująca i angażująca. Czy bohaterowie spełnią oczekiwania czytelnika, czy może autor zaskoczy nas czymś zupełnie nieoczekiwanym? Na te pytania odpowiedź możemy znaleźć jedynie sięgając po kolejne książki i dając się ponieść magicznej grze pozorów. Trzymajcie się więc mocno swoich ulubionych autorów, ponieważ nigdy nie wiadomo, co jeszcze mają dla nas w zanadrzu!