Pielęgniarki na oddziale uzależnień

Oddziały odwykowego leczenia alkoholików na terenie szpitali psychiatrycznych różnią się w sposób zasadniczy rytmem dnia terapeutycznego i stosowanymi metodami leczenia od pozostałych oddziałów ogólno-psychiatrycznych. Przebywają tam w większości pacjenci nie wykazujący zaburzeń psychotycznych, sprawni fizycznie i psychicznie. Stanowią oni poważny i złożony problem terapeutyczny. Niezależnie od okoliczności przybycia do szpitala, człowiek uzależniony od alkoholu ma często poczucie beznadziejności, winy, jest pełen obaw. Przy przyjmowaniu takiego chorego należy okazać wiele taktu, wyczucia, działać uspokajająco, budując most dla przyszłej terapii. Chorzy są bardzo wrażliwi na postępowanie pielęgniarki, nie można im okazywać wyższości, wytykać błędnego postępowania, piętnować. Nasz stosunek wyczytają po wyrazie twarzy, modulacji głosu, które należy wytłumaczyć jako nieświadome, niezamierzone. Pielęgniarka opiekująca się takim pacjentem musi być cierpliwa i gotowa do słuchania, musi akceptować go takim, jaki jest, rozumieć jego problemy. Nie powinna okazywać swego krytycznego stosunku do pacjenta, czy dawać mu określonych rad, ale po prostu starać się dać mu odczuć, że jest on chory i że można mu pomóc. Prawdopodobieństwo, że chory przyjmie tę pomoc, jest większe, gdy zachował on jeszcze godność własną, a leczenie przyniesie rezultat tylko wtedy, gdy pacjent rzeczywiście pragnie i szuka pomocy w zwalczaniu swego nałogu. Pielęgniarka jest często jedyną osobą będącą w pobliżu, gdy pacjent jest najbardziej gotów do przyjęcia rozmowy, osiągnął „dno” i cierpi z powodu trudności, które spowodował alkoholizm. Stosunek pielęgniarki do pacjenta i jej wiedza o możliwościach, jakie oferuje medycyna w alkoholizmie, mogą być decydujące dla życia pacjenta i jego rodziny. W opiece nad chorymi alkoholikami należy stale uświadamiać sobie, że nasze zachowanie może całą terapię pogrzebać lub uwieńczyć powodzeniem. Sprawą podstawową jest nasz własny stosunek do alkoholu jako zasada, którą możemy przekazać pacjentom uzależnionym. Współpraca, gotowość ofiarowania własnego czasu dla dyskusji nad problemami chorego jest podstawą terapii. Dobroć, tolerancja, otwartość, gotowość niesienia pomocy, lecz jednocześnie pewna twardość i konsekwencja powinny stanowić zasadę postępowania z pacjentem uzależnionym od alkoholu.
Ten wpis został opublikowany w Ostatnie doniesienia dnia 10 lipca 2014, .